Mei 2013

      Reacties uitgeschakeld voor Mei 2013

Afscheid

Afscheid nemen is er in vele vormen. Vandaag staat voor mij in het teken van afscheid nemen van een fase. Een stap verder nemen en het oude, vertrouwde achter je laten. Moeilijk. Je kan niet anders dan mee gaan in the flow.

Vandaag neemt Lotus afscheid op het kinderdagverblijf, nog één keer spelen en dan is het voorbij. De eerste twee jaar van Lotus, die in het teken stonden, en nog steeds, van Z.I.Z.U. (ziekenhuis-in-ziekenhuis-uit). Een periode waarin zij week-in-week-uit fantastisch is opgevangen door de leidsters van het kinderdagverblijf. Helaas door bezuinigingen en maatregelingen van bovenaf gaat het slecht in de kinderopvang branche. Reorganisatie, nog een reorganisatie, spanning, emotie en afscheid nemen van elkaar. Menig traan gelaten dat er weer een vertrouwd gezicht wegging. Na de zoveelste ontslagronde op het kinderdagverblijf, heb ik besloten ook het schip te verlaten en te kiezen voor stabiliteit. Vandaag dus een afscheid, van mensen en van een levensfase. Lastig afscheid nemen, hoe doe je dat? Handje schudden en gaan? Daar ben ik nooit goed in geweest.

Terwijl ik wegloop zie ik vrolijke kinderhandjes naar me zwaaien. Dag kindjes, dag vriendjes van Lotus. De lieve leidsters die nog een paar weken mogen blijven tot ook hun ontslagdatum nadert. Als het zwaard van Damocles.

De laatste dag. Vanaf morgen geen vrolijke kindjes meer die bij de deuropening wachten en enthousiast Lotus roepen. Geen vaste gezichten meer in de kinderopvang. In twee jaar tijd is de hele kinderopvang ingestort. Had dit niet beter geregeld kunnen worden door de dames en heren die het voor het zeggen hebben in dit land? Zijn kinderen niet de toekomst? En werkende moeders een onderdeel van de dragende pijlers van de maatschappij? Het wordt ons erg moeilijk gemaakt om deel uit te blijven maken van de beroepsbevolking.

Fijn dat ik geen keuze hoef te maken, hulp wordt aangereikt door twee goede vriendinnen. Zij gaan de opvang voor Lotus overnemen, zodat ik kan blijven werken. Goed geregeld via een gastouderbureau, goede afspraken op papier, vertrouwen en vriendschap. Dankbaar ben ik dat zij voor ons kleine meisje willen zorgen. Het meisje dat er nog lang niet is, alles op haar eigen tempo doet en met hulp van deze twee kanjers haar pad kan bewandelen op haar eigen manier.

Jouw lachende gezichtje, je lieve stemmetje en ons hele gezin, zijn alles wat er nodig is om gelukkig te zijn.